Çoğulcu
Cehalet (Pluralistic Ignorance) kavramı, ilk defa 1931 yılında Allport
tarafından kamusal davranışlar ile özel inançlar arasındaki tutarsızlığı
açıklamak için kullanılmıştır.
Bir
gruptaki bireylerin çoğunun, aslında aynı olmalarına rağmen diğerlerinin bir
şekilde kendilerinden farklı olduğunu varsayma eğilimini ifade etmektedir. Bu
anlamda Sahte Konsensüs Yanlılığı’nın tezadı olarak kabul edilebilir.
Bireyler
diğerleriyle aslında benzer olan düşünce, inanç ve tutumlarını farklıymış gibi algıladıklarında
çoğulcu cehalet oluşmaktadır.
Bir grubun çoğunluğu belli bir norma veya düşünceye inanmasa bile diğer
herkesin inandığını zannettiği için o norma uyma veya o düşünceyi destekleme
davranışı devam etmektedir.
Çoğulcu
cehalet kısmen Seyirci Etkisi'ni açıklayabilir. Acil bir durum ile
karşılaşıldığında çok sayıda seyirci söz konusuysa, içlerinden bir kısmı bir
şeyler yapması gerektiğini düşünse bile hemen hiç kimse olaya müdahale
etmemektedir. Diğer yandan,
olaya bir kişi bile müdahale ettiğinde diğerlerinin de olaya müdahale etmesi
olasıdır.
Çoğulcu cehaletin
ilginç bir örneği romantik ilişkilerde görülmektedir. Bireyler ilk adımı
atmada başarısızlık söz konusu olduğunda kendileri ve potansiyel partnerleri
için farklı atıflarda bulunmaktadırlar. İlk hamleyi yapamayan kişiler kendi
başarısızlıklarını reddedilme korkularına atfederken, potansiyel partnerlerinin
başarısızlığını ilgi eksikliğine bağlamaktadırlar (Vorauer ve Ratner, 1996).
Kaynak;
Vorauer, J., & Ratner, R. (1996). Who’s going to make the first move? Pluralistic ignorance as an impediment to relationship formation. Journal of Social and Personal Relationships, 13, 483–503.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder